Почетокот на ХХ век Скопје и неговите жители го пречекуваат со бројни цивилизациски придобивки. Елементите на модерен град се поставуваат со изработката на првиот урбанистички план, со изградба на водоводна мрежа, со оформување и уредување на Градскиот парк. Се инвестира и во извори на енергија, се поставува електрично осветлување и што е најважно од се, се удираат темелите на организирано чистење на улиците, собирање на ѓубрето и негово изнесување.
Во тоа време Скопје забрзано се шири. Се зголемува бројот на жители и маала, (регистрирани вкупно 76), се случува првото поплочување на улиците и нивно проширување, се прават зафати за почетна регулација на реката Вардар како превентива од поплави, а се купуваат и првите авто-прскалки за миење на улиците. Се напушта изнесувањето на ѓубрето со запрежни коли и се купуваат камиони за оваа намена.
Со овие промени, Скопје добива место меѓу, дотогаш, ретките балкански градови кои на комуналната хигиена и на подигнувањето на свеста кај граѓаните за очувување и унапредување на градската чистота им посветувале соодветно внимание.